Lang onderweg

Vandaag was het weer Dolle dinsdag.
Ik vertrok goed op tijd richting Westerlo.
Maar vlak voor ik de E313 opdraaide vertraagde
het verkeer, ik was dus nog maar een dikke 5
minuten onderweg en ik mocht mee aanschuiven.
Een vrachtwagen lag dwars over de snelweg ter
hoogte van Ranst. Aanschuiven en veel geduld
was de boodschap!!! Wat doet een mens als je 
zolang moet wachten..........eerst had ik mijn 
vriendin Dominique aan de lijn, handsfree natuurlijk!!!
Maar ja, je kan moeilijk 2 uur aan de telefoon hangen hè.
Ik heb dan maar naald en draad gepakt en ik ben de 
rits in mijn tasje beginnen naaien. Dat noemen ze je
tijd nuttig gebruiken.  Een dikke 2 uur voor een rit van
normaal gezien 45 minuten. In Westerlo aangekomen 
heb ik de rits verder genaaid.
De voering voor mijn tasje had ik thuis nog vlug klaar 
geknipt maar.............thuis laten liggen natuurlijk :-(
Dan maar mijn gehaakt tasje genomen. Daar ben ik een
paar weken geleden aan begonnen, maar toen ik het 
volgens de beschrijving in elkaar had genaaid, begreep
ik er niets van. Kristel heeft het bekeken en zei dat ik 
het best terug los maakte om het terug opnieuw in elkaar
te zetten. Het werd een heel geprul. Ik moet nu nog 
1 bloempje haken en dan ga ik het in elkaar rijgen om te
zien of het dan klopt. Ik hoop het want dan is het de 3de
keer dat ik het probeer. Maar er is het gezegde "3de keer,
goeie keer". Er is dus nog hoop.
Ann had haar vilten huisje af. Ik heb er nog vlug foto's
van genomen. Het zag er heel mooi uit.

                                            Groetjes,
                                              Martine